HafizEfendi.Com Anasayfa

Sayfa Sayfa Kur'an-ı Kerim Oku

Cüz 7
Sayfa 121
Cüz 7
Sayfa 122
Cüz 7
Sayfa 123
Cüz 7
Sayfa 124
Cüz 7
Sayfa 125
Cüz 7
Sayfa 126
Cüz 7
Sayfa 127
Cüz 7
Sayfa 128
Cüz 7
Sayfa 129
Cüz 7
Sayfa 130
Cüz 7
Sayfa 131
Cüz 7
Sayfa 132
Cüz 7
Sayfa 133
Cüz 7
Sayfa 134
Cüz 7
Sayfa 135
Cüz 7
Sayfa 136
Cüz 7
Sayfa 137
Cüz 7
Sayfa 138
Cüz 7
Sayfa 139
Cüz 7
Sayfa 140

Elmalılı 5:109 - Allah, Resulleri topladığı gün:" Size ne cevap verildi? "der. "Bizim bilgimiz yok" derler, "gizlileri bilen yalnız sensin, sen!".

Elmalılı 5:110 - Allah şöyle diyecektir: "Ey Meryemoğlu İsa! Sana ve annene olan nimetimi hatırla! Hani seni Rûhu'l-Kudüs (Cebrâil) ile desteklemiştim. Beşikteyken ve kemâle ermişken insanlarla konuşuyordun. Sana yazıyı, hikmeti, Tevrat'ı ve İncil'i öğretmiştim. İznimle çamurdan kuş şeklinde bir şey yapmış ve ona üflemiştin, o da iznimle kuş olmuştu. Anadan doğma kör olanı ve alaca hastalığına yakalanmış kimseyi iznimle iyileştirmiştin. Ölüleri iznimle (hayata) çıkarmıştın. İsrailoğulları'na âyetlerle geldiğin ve onlardan inkâr edenlerin: "Bu ancak apaçık bir sihirdir" dedikleri zaman seni, onlardan korumuştum.

Elmalılı 5:111 - Hani Havarilere: " Bana ve Resulüme iman edin" diye ilham etmiştim. Onlar da: "İman ettik, bizim şüphesiz müslümanlar olduğumuza şahit ol" demişlerdi.

Elmalılı 5:112 - Havariler:" Ey Meryemoğlu İsa, Rabbin bize gökten bir sofra indirebilir mi?" dediler. İsa da: "İnanıyorsanız Allah'tan korkun" dedi.

Elmalılı 5:113 - Havâriler: "İstiyoruz ki ondan yiyelim, kalblerimiz iyice yatışsın, senin bize doğru söylediğini bilelim ve bunu bizzat görenlerden olalım" dediler.